بهار فرا رسیده است و همراه با آن ظاهر انبوه دو جوجه سیکادا. پس از بیش از یک دهه زیرزمین، آنها از میان خاک تونل می زنند و به بالای درختان می رسند تا بقیه عمر خود را با صدای بلند برای جفت سپری کنند.
در برخی مکان ها، مردم قبلاً حشرات را مشاهده کرده اند – یا حداقل صدای آنها را شنیده اند.
سامی رمزی، حشره شناس در دانشگاه کلرادو بولدر، می گوید که احساس می کند این حشرات رپ بدی دریافت می کنند. برای مبارزه با این موضوع، او یک موزیک ویدیوی احمقانه اما شگفت‌انگیز دلپذیر را در YouTube آپلود کرد. تخم سیکادا در سال 2021. او امیدوار بود آهنگی به نام “چشم های قرمز درشت“، به مردم کمک می کند تا با انزوایی که سیکادا در بیشتر عمر خود تحمل می کند، همدردی کنند، به ویژه با توجه به انزوای ما در مراحل اولیه همه گیری.
از آن زمان، دکتر رمزی مأموریتی برای تغییر درک مردم از سیکادا داشت. او به ایلینوی سفر کرد – تنها جایی که انتظار می‌رود برخی از این دو جوجه‌زایی در حال ظهور با هم همپوشانی داشته باشند – تا از حشرات بیرون‌آمده از خاک فیلم بگیرد. دکتر رمزی اخیراً با نیویورک تایمز در مورد رفتار این موجودات و اینکه چرا باید به جای ترس از آنها به آنها احترام بگذاریم صحبت کرد.
گفتگوی زیر برای وضوح کمی ویرایش شده است.
من هر تابستان سیکادا می شنوم. چرا جنون ناگهانی؟
این سیکادای یک ساله یا سگی است که معمولاً بالهای سبز رنگ دارد. سیکاداهای سالیانه تناوب جادویی که به زودی ظاهر می شود را ندارند.
دلیلی وجود دارد که هفت گونه سیکادای دوره ای جادویی نامیده می شوند. هیچ چیز دیگری مانند آن در جهان وجود ندارد. شما فقط می توانید این ظهور دیوانه کننده و انبوه سیکاداهای دوره ای را در آمریکای شمالی تجربه کنید. بدین ترتیب آنها شهرت شعبده بازان را به دست آوردند.
ما یک رویداد نسبتاً غیرمعمول داریم: دو جوجه ریزی مختلف از سیکاداهای دوره ای هستند در همان زمان ظاهر می شود. Brood XIX هر 13 سال یکبار و Brood XIII هر 17 سال ظاهر می شود. آنها فقط هر 221 سال همگام می شوند.
آیا سیکادا شایسته شهرت بهتری است؟
وقتی مردم در مورد ظهور صحبت می کنند، مردم معمولاً از زبان مربوط به آن استفاده می کنند که یک تجربه وحشتناک است، گویی این یک رویداد آخرالزمانی یا یک حمله حشره است. اما به دلایل بسیار، این یک تجربه زیبا و شگفت انگیز است.
این واقعیت را در نظر بگیرید که سیکادا 13 یا 17 سال است که زیر زمین بوده است. که بتوانند این ظاهر جمعی را هماهنگ کنند به خودی خود یک شاهکار است.
سیکاداهای نر تماس های جفت گیری خود را با یکدیگر هماهنگ می کنند. همه آنها به سمت یک درخت پرواز می کنند و این صدای وزوز را هماهنگ می کنند. این صدا هرگز یک سیکادا نیست، و نه یک تکه ناهماهنگ از سیکادا. همه آنها با هم جمع می شوند و این صدای تقویت شده را تولید می کنند تا برای هر چه بیشتر زنان بخوانند.
پس چگونه می توانیم با آنها گرم باشیم؟
مواجهه درمانی یک راه عالی است، اما می دانم که برای همه کار نمی کند. یک راه خوب برای شروع این است که در مورد سیکادا به صورت آنلاین مطالعه کنید – نه چیزهای ترسناک در مورد هجوم، بلکه محتوای دانشمندانی که مشتاق این پدیده هستند. به درک آنچه دیگران می بینند کمک می کند.
سیکاداها سال‌هاست که در انزوا بوده‌اند، بنابراین اینکه بتوانند در نهایت با دیگران ارتباط برقرار کنند و جفتی پیدا کنند، تجربه شگفت‌انگیزی برای آنها خواهد بود. آهنگی که سیکاداها می خوانند عاشقانه ناب است. در نظر گرفتن آن به عنوان یک سمفونی عاشقانه می تواند به تغییر احساس مردم کمک کند.
هنگامی که در مورد آنها یاد گرفتید، می توانید به سمت نوردهی بروید. برو یکی پیدا کن، شاید حتی لمسش کن.
برای دیدن سیکادو به کجا نگاه کنیم؟
سیکاداها تا غروب منتظر می مانند تا از زمین بیرون بیایند. این آسیب پذیرترین مرحله از کل چرخه زندگی آنها است، بنابراین آنها منتظر غروب می مانند زیرا سنجاب ها و پرندگان کمتر آنها را تعقیب می کنند.
به دنبال سیکاداهایی باشید که از برج ها در زمین نقب می زنند. آنها از نزدیکترین سطح عمودی – کنار خانه، درختان، لاستیک خودرو یا هر چیز دیگری که می توانند پیدا کنند، بالا می روند. پشت اسکلت بیرونی آنها شکافته می شود و یک ارگانیسم نرم و سفید رنگ به بیرون می خزد. سفت شدن سیکادا به زمان نیاز دارد، بنابراین آنها فقط باید مدتی آنجا بنشینند و به سختی قادر به حرکت باشند.
در نهایت، آنها توانایی پرواز را به دست می آورند و نرها آواز می خوانند. شدت آهنگ آنها در حدود یک هفته و نیم افزایش می یابد زیرا سیکاداهای بیشتری از زمین بیرون می آیند تا زمانی که این صدای ثابت در طول روز وجود داشته باشد. در این مدت به درختان نگاه کنید، ممکن است سیکاداهایی را ببینید که به جلو و عقب می چرخند. اینها نرهایی هستند که به دنبال ماده ای می گردند که بال های خود را برای نشان دادن علاقه به جفت گیری کلیک کرده باشد.
کمی بیش از یک ماه پس از ظهور آنها، تمام خواهد شد. تا اواسط ژوئیه، سیکادای دوره ای معمولاً یافت نمی شود.
آیا چیزی وجود دارد که باید مراقب آن باشیم؟
سیکادا توانایی ایجاد آسیب فیزیکی را ندارد. این موجودات بزرگ و زیبا فقط عشق هستند.
با این حال، مدت کوتاهی پس از مرگ برگ خوارها، همیشه این جمعیت پر رونق از کنه های خارش دار برگ بلوط وجود دارد. این کنه‌ها به سختی با چشم غیرمسلح قابل مشاهده هستند – تنها میلی‌متر طول دارند – و در شرایط عادی به سختی متوجه آنها می‌شوید. اما کنه ها از تخم سیکادا تغذیه می کنند. بنابراین در طول جوجه ریزی، جمعیت آنها به طرز عجیبی افزایش می یابد. اگر به طور اتفاقی زیر درختی ایستاده اید یا اگر روز باد باشد، ممکن است کنه روی شما فرود آید. بزاق آنها حاوی یک نوروتوکسین است که هنگام گاز گرفتن می تواند باعث خارش شود.
بیشتر اوقات این کنه ها خطرناک نیستند. اما اگر به نیش سایر حشرات حساس هستید، ممکن است پاسخ مشابهی به این کنه ها داشته باشید.
سیکادا چگونه بر محیط زیست تأثیر می گذارد؟
هنگامی که آنها ظاهر می شوند، کل اکوسیستم های جنگلی را تغذیه می کنند. در نتیجه انرژی اضافی، حیوانات فرزندان بزرگتری خواهند داشت. و هنگامی که سیکاداها می میرند، با تغذیه میکروارگانیسم های خاک و درختان و گیاهان اطراف آن، مواد مغذی را به زمین باز می گرداند.
این موجودات همچنین شاخص های زیست محیطی قابل توجهی هستند. وجود دارد تمام جوجه های سیکادا در اثر گسترش انسان از دست رفتند، همانطور که سطوح را بدون فکر کردن به آنچه در زیر آن نهفته است سنگ فرش می کنیم. این یادآوری است که اقدامات ما پیامدهای زیست محیطی دارد.
از سوی دیگر، این رویدادها به ما می‌گویند که ما هنوز ظرفیت تغییر اوضاع را داریم. با وجود اینکه ما جهان را به طور چشمگیری تغییر داده ایم، سیکاداها همچنان ظاهر می شوند.
این به من کمک می‌کند تا نسبت به وضعیت جهان، تغییرات اقلیمی بد خوش‌بین‌تر باشم. سیکادوها به من یادآوری می کنند که ما هنوز باختیم. که ما باید به مبارزه ادامه دهیم.